Yine karanlık yine sessizlik dolu odamın içi
Bu ne hastalıklı bir duygu böyle tanrım hiç geçmez mi
Günde kaç kere sende buluyorum bilsen ben kendimi
Bense kaçıp uzaklaştırdım sanmıştım senden kalbimi
Ama her nasılsa bir şekil de sızıyorsun içime
Oysa kaskalın duvarlar örmüştüm kalbimin önüne
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
