Yaramı açarak sorma halimi,
Dertlerim bilinmez dinle sözümü,
Konuşkan olarak yorma dilimi,
Sakın ha ağlatma benim gözümü.
Sırrımla kalanım yalnız başıma,
Kalem oynatmayın kalem kaşıma,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta