Yaramı açarak sorma halimi,
Dertlerim bilinmez dinle sözümü,
Konuşkan olarak yorma dilimi,
Sakın ha ağlatma benim gözümü.
Sırrımla kalanım yalnız başıma,
Kalem oynatmayın kalem kaşıma,
Izdırap verenim bu genç yaşıma,
Sakın ha ağlatma benim gözümü.
Kendi hallerimle yaşayan oldum,
Neşesiz günleri gönlümde buldum,
Saçımı tuttukça tutamca yoldum,
Sakın ha ağlatma benim gözümü.
Yine ayaktayım yıkılmadım ben,
Derdimi dinlesen anlamazsın sen,
Firsatimustafa mahlaslıyım ben,
Sakın ha ağlatma benim gözümü.
Kayıt Tarihi : 8.3.2011 12:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/08/hastaligi-bilinmezim-insanim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!