Hastalar Risalesi 2 Şiiri - Ahmet Tanyeri

Ey tahammülsüz hasta
Bu dünyaya gelişin,
Keyif ve lezzet almak
Değildir senin işin

Dünyaya gelen gider
Gençler ihtiyarlanır
Ve daima zeval ve
Firakta yuvarlanır

Hem insan, zihayatın
En mükemmeli iken
Belki zihayatların
Sultanı hükmündeyken

Geçmiş lezzetleri ve
Gelecek belaları
Düşünmek suretiyle
Deşilir yaraları

Hayvana nispeten en
Edna bir derecede
Meşakkatli bir hayat
Geçiriyor yine de

Demek insan dünyaya
Güzel yaşamak için,
Rahat ve safa ile
Ömür geçirmek için,

Elbette gelmemiştir
Bunu herkes bilmeli
Ona verilen ömrü
Dikkatle geçirmeli

Hastalık olmaz ise
Afiyet gaflet verir
Sıhhatli geçen ömür
Dünyayı hoş gösterir

Ahireti unutup
Kabri asla düşünmez
Önündeki ölümü
Hatırına getirmez

Sermaye-i ömrünü
Bad-i heva geçirir
En değerli vaktini
Boş yere sarf ettirir

Hastalık ise birden
Gözlerini açtırır
Onu ikaz ederek
Uykudan uyandırır

Vücut ve cesedine
Der “Lâyemut değilsin
Senin bir vazifen var
Hiç başıboş değilsin

Yaradanını düşün
Gururunu bırak, sil
Kabre gideceğini
Unutma sen bunu bil”

İşte hastalık budur
İnsanı ikaz eder
Nâsih bir mürşid gibi
Ona nasihat eder

Onda da şekva değil
Belki teşekkür gerek
Fazla ağır gelirse
Sabır istemek gerek

DİYARBAKIR
(09.03.2013 – Cumartesi)

==DEVAM EDCEK==