Hastahane Şiiri - Cengiz Yazıcı

Hastahane bahçesi, bugün kardı.
Karların altında, umutlarım vardı.
Nasılsa, güneş açacak, karlar eriyecek,
O, umutlarım, yeniden yeşerecek.

Yaprak kalmamış, ağaçlar çıplak,
Kar altında kalmış, öksüz toprak.
Ben gibi, şaşkın bir, kuşun teki,
On öter, bir çıkar, o cılız sesi.

Dört yanımız, ağaçlık, havadar,
Sohbete dalmış, bir kaç kafadar.
Havadan sudan, muhabbetteler
Konuştukları, bilinen, malum konular.

Birazdan, hocalar gelecek, ders başlayacak,
Yine, onbeş günlük, hayatlar anlatılacak.
O hikayelerde, hatalar,
Hatalardan ise, her kese, bir ders çıkacak.

Gerçekten, ne berbattır, şu alkol konusu,
Sarhoş, olmak için, harcanır, dünyanın parası,
Ayılmak için, harcanansa cabası,
Kaybolansa, sağlığındır, yıllar sonrası...