Telaşla koşan ayak sesleri geliyor kulağıma koridordan,
Paslı sedye bir ceset daha taşıyor morga, ağlama sesi yok…
Koridorda insanlar ağızlarını kapatmış dudaklarda sessiz dua
Kimin nesi giden ? ardında yarım kalmış ilaçlar,kanlı pijama.
Son nefesini verirken belki hiç düşünmemişti böyle olacağını
Belki hep gözleri açıktı tavana çakılı, belki de odanın kapısına,
Yatağımdan bakarken uzayıp gidiyor beyaz duvarlar tavana.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta