Hasta Yaprağım Şiiri - Aykut Başaran

bu kış soğuk geçeceğe benzer
sis gözlerimden hiç kalkmıyor
yerlerde hüzünlü yüzümü
soğuk bakışlarımı görüyorum
bu mevsim bana acı bir cevap veriyor

ne zaman büyüttüm kendimi
oyuncaklarımı nereye sakladılar
yoksa saklambaç oynarken mi kaybettim kendimi
dökülen yaprakları toplarken mi vurdular
yelerde hüzünlü yüzümü
soğuk bakışlarımı görüyorum
yoksa size mi karıştım hasta yapraklar

yalnızlığımın hiç tanımadığım yüzü karşımda
keskin çığlığı gecemi ağlatıyor
umutsuzluğa çekiliş değil yaşadığım
sadece adam gibi gülmeden daha
yalnızlığım bana ağlamayı
yalnızlığım bana sararmayı
her sabah ayazında üşümeyi öğretiyor
analdım
ben artık hasta bir yaprağım

şimdi ne kaldı bana
bir sabah mıntıkasının uykulu gözlerinde
yorgun ellerce sıkıştırılıp atılmaktan
bi’ çare düştüğümü anımsamaktan başka
ne kaldı
şimdi kim dalına asacak bu hasta yaprağı

bulutlar griye çalan öfkeleri ile toplanıyor
içimdeki çocuk yüreğimden kaçıyorum
yüreğimdeki sokağımdan
korkuyorum
susuyorum
ben sustukça gök konuşuyor

bu kış soğuk geçeceğe benzer
kara buz düşlerimde tutuyor
yerlerde hüzünlü yüzümü
soğuk bakışlarımı görüyorum
bu mevsim bana acı bir cevap veriyor
anladım
ben artık hasta bir yaprağım
hangi takvimin yansımasıdır yaşadığım günler?

(30.11.01/Ezine)