Hasta Ve Gece Şiiri - Hüsamettin Deniz

Istırap geceyle gelir,
Yatıya kalır ve gitmez.
Artar her saniye keder,
Asla ruhu terk etmez.
Saatler yıl, dakikalar ay olur
Ve zaman geçmek bilmez.
Kaf Dağı’ndadır gündüzler,
Karanlık ezelidir.
Gecenin kasveti çöker odaya,
Sabah hiç gelmez.
Kifayetsizdir her kelam,
Sirayet etmez ruhlara.
İçerde hengâme varken,
Hiçbir nasihat kâr etmez.
Hasretler yüreği burkar,
Yaşarır umarsız gözler.
Odaya dolar gölgeler,
Kendileri, asla gelmez.
Gönül aralansın ister,
Kapı duvar gibidir.
Beklenenin özlemiyle,
Artar sızı, hiç dinmez.
Sabaha çıkar da hasta,
Sen sabırlı sanırsın.
Anlamazsın halinden,
Zira hiç belli etmez.
İçinde kasırga kopar,
Ruhu alaboradır.
Yüreğine iner sızı,
Fakat o yine inlemez.