Hasta ruhlar ülkesinde

Kapı var önümde
beyaz çok büyük bir kapı
gözleri kanlı ve yaşlı milyonlar saklı arkasında
ellerinde çiçek tutan yaşlı iki kişi karşılıyor
kanla boyanmış uzun bir vadiye açılan kapıdan yürüyoruz
birlikte
etrafımda yalnızlık çiçeği var krizantem
ve sonunda geliyorum
pis kokulu beyaz bir yatağın olduğu odaya
bana bakıp gülüyorlar
anlıyorum ki artık burdayım
ve sensizliğin dayanılmaz noktasındayım.

tükendim artık
sensizlik tüketti sevgili
ellerim artık tutamaz hiçbir el
seni seviyorum sevgili
ismi kutsal
gözleri mühürlü sevgili