Hasta Halama Şiiri - Ramazan Özerli

HÜRÜ HALAMA
Genç yaşında baban ölüp kaldın yetim.
Sen ne zahmetler çekmedin ki Halam.
Gidip şehre gurbet elin derdini çektin.
Köylerden gelenlere az mı baktın Halam.
Genç yaşında bağlık verdiler yakıştı.
Köylerden gelenler sofrana oturuştu.
Hac’a gittin hacılık sana inan yakıştı.
Cennette yerin hazır sanırım Halam.
Hiç kimseye art niyetin olmadı bilirim.
Adana’ya yolum düştükçe uğrarım.
Gelip gidene güler yüzlüsün görürüm.
Güler yüzüne ödül verirler Halam.
Köy çocuklarına ayrım yapmadın.
Şu şunun, şu bunun hiç demedin.
Her gelenin önüne yemek koydun.
Yedirip içirmen korusun be Halam.
Adana’da senden başka kim var.
Gelende giden de sana uğrar.
Köylülerin sana selam söyler.
Gelenden köyü sorarsın Halam.
Düğün nişanda hep yerini alırsın.
Gelemesen dahi telefon edersin.
Kırgınların hal hatırını sorarsın.
Kimseye kötü sözün yok Halam.
Hasta olanları hep yoklardın.
Hastaneye gidip de bakardın.
İhtiyaç var mı diye sorardın.
O hastaneye düştün be Halam.
Hep barıştan yana durdun.
Kavgadan hayır olmaz dedin.
Söz dinlemeyene kızardın.
Barış elçisiydin düşün be Halam.
Köylülerin gidip gelenden sorar.
Hürü’yü gördünüz mü nasıl der.
Herkesin yanında iyi kredin var.
Allah daha sağlık versin Halam.
Adana’ya cumartesi gideceğim.
Halamı ziyaret edip bakacağım.
Halini hatırını sorup döneceğim.
İnşallah bir aksilik çıkmaz Halam.
Ramazan daha yazacak yazamıyor.
Ne diyecek hala kalmadı, kıyamıyor.
Yoğun bakımda halasını göremiyor.
İnşallah iyileşip ortaya çıkarsın Halam.
2018-04-25-Ramazan Özerli