Bütün gün, çürüyen ıslak tahtaların kokusu –
kuruyorlar ve sızıyorlar güneşte. Kuşlar
bakıyor ara sıra çatı sırtlarından ve uçup gidiyorlar.
Akşamları, yandaki tavernada, oturuyor kazıcılar,
küçük ringa balıkları yiyorlar, içiyorlar, şarkı söylüyorlar.
Kara deliklerle dolu bir şarkı.
Ve yapraklar, ışık titriyor,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta