Hasta Anama Şiiri - Muhittin Alaca

Yorgun kalbin gövdeni taşımıyor,
Hekimler lâl, sınırı aşamıyor.
Mum gibi eriyorsun, ölüyorum,
Tüm dua kuşlarını salıyorum.

Boncuk gözlerinle boş bakma anam,
Hüzünlü sineme dert ekme anam!

Sen hastayken hiçbir şeyin tadı yok,
Çektiğim gamın tarifi, adı yok.
Yokuş mu, düzde miyim bilmiyorum,
Kışta mı, güzde miyim bilmiyorum,

Bir nuraniymiş gibi bakma anam,
Kâinatı başıma yıkma anam!

Rahman’ın emridir, ölüm hak elbet,
Hiç kimse yaşayamaz ilelebet.
Yine de hazır değilim acı sona,
Dayanmam çok zor ana acısına.

Bir öteliymiş gibi bakma anam,
Sol yanımı yerinden sökme anam!

Günden güne soluyorsun gül gibi,
İmanlı yaşadın Rabbe kul gibi.
Kimseler incinmedi senden niçin?
Ömrünü tükettin hep bizim için.

Asude bir göl gibi bakma anam,
Boynumu garip garip bükme anam!

Zaman ne kadar acımasız böyle,
Emeğin çok, hakkını helal eyle.
Peygamberimize komşu olasın,
Firdevs’in bahçelerinde gülesin.

Veda ediyor gibi bakma anam,
Baktıkça yüreğimi yakma anam!

19.03.2017