ıstırapla kıvranan bir hasta gördüm
dermansız bir derde düştüm ben dedi
merak edip sonra aslını sordum
gözleri nemlendi söz söylemedi
hastalık özünü çıkartıyormuş
talihsiz, zavallı o biçarenin
kimseyle konuşmak istemiyormuş
dönmeye mecali yokmuş dilinin
vaktiyle hayalleri varmış onun da
gencim, güçlüyüm, yaparım dermiş
ve illet onu da bulmuş sonunda
düşlerini bir bir toprağa vermiş
ah ölüm beni de koynuna alsa
yaşamak ve ölmek bir artık diyor
dünyadan vazgeçmişim ne de olsa
yeter dursun artık, dönmesin diyor
Kayıt Tarihi : 7.6.2017 01:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yok.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!