Hasta Şiiri - Sefer Katip

Tutunamadığımız zamanların geçip gideni

bakmadan ardına, yavaşlamadan

tokezlemeden, durmadan! durmadan geçip gideni…

bırakmaz yakalar ruhunu,

kanatır,

acıtır

yerle yeknesak bedenin,

hatta bazen,

urkutur ölüm..

yara değil bu, besbelli

iyileşmeyecek.

tutmayacak kabuk, akacak tüm hayatın

bu artık senin ebedi hastalığın..

boşluk dahi kabul etmeyecek kirini,

çıkmayacak bu kir ne teninden,

ne de o eriyen bedeninden,

kalacak sende izleri

o kaçtığının.

birer birer

basamak basamak

iç içe geçmişken umudun korkunla

umuduna sarıldığında bile!

korkacaksın, korkarak ümit edeceksin.

hastalıklı duygular,

aldatacaklar seni, sense aldatılmaya maşuk…