Hasta Şiiri - Harun Obayeri

Bir adam vardı bu gün, hasta.
Yok yok hasta, adam olmuş Ağras'ta.
Saydım 20 kutu ilaç,600 adet hap.
Beden çökmüş, ruhu olmuş harap.
Yiğenim! dedi ellerim titrer parkisonum,
Bel fıtığına katlanırım da karaciğer benim sonum.
Benden sadece tansiyonunu ölçmemi istedi.
İstese üstüne bir hastane bile yapılabilirdi.
Bir göz bende bir göz saatte hap atacakmış,
Birini unutsam! diyor sonrası olmayacakmış.
Balkona açılan pencere önünde saksılar,
Yerlerini çiçek gibi haplara bırakmışlar.
Bir ara dua döküldü dilinden sandım şifa diledi.
Rabbim sadece ele ayağa düşürmesin! dedi.
Hani ölüm çalarya kapımızı ansızın geliveriyor.
Bu öyle değil kendisi ölümün kapısını çalıyor.
Ayrılırken yanından farkettim! yorgundu gözleri.
Sallamıştı tüm ruhumu onun titreyen elleri.