Hasta Şiiri - Savaş Sarıkaya

HASTA

Niye gamlısın?
Niye yastasın?
Beni boş ver arkadaş
Görüyorum
Sen de hastasın
Aşk hastalığı bu
Kelimelerle anlatmak ne mümkün
Bazen haram demişler
Bazen verem demişler adına
Tövbe etmiş kimi
Kimi dönmüş tövbesinden
Dünya misali
Sevmiş delicesine
Ölürcesine
Taparcasına
Sevmiş
Sevmiş yeniden
Bulmamış vefayı yıllar yılı
Gülmemiş aşk elinden
Kimi yaşamıyor
Yaşayan bir ölü kimi
Kimi çöllere vurmuş kendini
Dağlara kimi
Kimine Mecnun demişler
Ferhat kimi
Heyhat! Heyhat!
Yusuf Züleyha' ya vurulmuş
Kerem yanmış Aslı' ya
Aşılmaz dağlar
Demir kapılar paslı ya
Lokman derman aramış
Aşk derdine yıllar yılı
Bulamamış
Türküler söylemişiz
Giden yarin ardından
“Yarim İstanbul' u mesken mi tuttun?
Gördün güzelleri beni unuttun”
Ağıtlar yakmışız uzun gecelerde
“Maraştan bir haber geldi
Dediler ki; Merik öldü”
Hep yakınmışız sevdadan aşktan
Ayrılık, hasret çekmişiz hep
Anadan, sıladan geçmişiz
Candan geçmişiz, candan
Geçmemişiz yardan
Geçmişiz serden
Aşk demişiz
Aşk demişiz
Sevda demişiz
Sevmişiz, sevilmemişiz
Yine de
Ölürcesine, taparcasına
Bir çığ gibi koparcasına
Sevmişiz, sevmişiz
Vazgeçmek olmaz
Vazgeçmemişiz yardan
Dedim ya;
Kelimelerle anlatmak ne mümkün
Aşk hastalığı bu
Doktor hasta, sen hasta
Ve en kötüsü
Biliyormusun en kötüsü
Ben hasta
Bu yüzden gamlıyım
Bu yüzden yasata

Aydın; Aralık 2004