Hasta Şiiri - Mesut Çiftci

Eskidi bir anda tüm gezegen,
Çiçeklerin rengi soldu,
Gökyüzü karardı,
Bulutlar eskisi kadar beyaz değil,
Leziz kokular yok artık,
Uyanmaya kıyamadığın sabahlar,
Hatta florasan ışığı bile kaybetti beyazlığını
Güneş ve yıldızlar silikleşiyor gün geçtikçe.

En sevdiğin dizinin yeni bölümünü,
En son çıkan şarkıyı
Ve sevdiğin yazarın son kitabını
Merak etmiyorsun.
Sevda, aşk ve verdiğin sözler,
Eskisi kadar önemli değil.
Tüm yeminlerini unuttun,
Hayallerini düşünmüyorsun
Ve umutların umurunda bile değil.

Tek derdin yalnızlık olmadığı için,
Hüznü ve sevdayı eskisi kadar düşünmediğin için,
Hasta olduğun için,
Mutlu değilsin şimdi.
Ağrılarından kurtulmak,
Ve rahatça uyumak istiyorsun yalnızca.
Rahatça uyuyabilmek,
Bir an olsun,
Acı çekmemek…

Hasta olmak,
Tüm hırslarından arındırdı seni,
Tüm ihtiraslarından,
Balkonundaki menekşelerden
Ve hayatın kendisinden.
Geçmiş olsun olması için duadasın.
Dualarında dünya yok artık,
Yalnızca hastalığın.

Anlıyor musun?
Ne kadar genişmiş dünya
Ve sen ne kadar BÜYÜKMÜŞSÜN?