Hasta olduğum zaman bütün çökkünlüklerim
Çeker âdeta beni bir hüzün batağına
Dövülmüş gibi ağrır bedenimde her yerim
Ah ne çileyle girer bir hasta yatağına
Gençsen yârin yavuklun, evliysen zevcen karın
Yanında bulunmalı mutlak bir emektarın
Beklersin bütün gece, gün doğacak mı yarın?
Yenik düşüp gitmeden bir nöbet atağına
Ölüm, hayat yolunda varılacak son zirve
Orda vedâya gelir tüm eş, dost,hısım, kirve
Göğün sonsuzluğuna bir duman yükselir; ve
İncecik bir nur iner ölenin otağına
(01-04) .09.2010 – LÜLEBURGAZ
Zekâi BudakKayıt Tarihi : 13.11.2010 17:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ellerinize saglik.
Emeginiz icin 10 puan+ selamlar.
TÜM YORUMLAR (2)