bana bakıp
düşündüğün gibi
içimdeki denizde
boğuluyorum
kendimi öldürüyorum
benden geriye ne kalacak
merak ediyorum
kimse bilmiyor
iyice sarardım
hayallerimi kovalıyorum
sürekli
ölmekten de korkuyorum
denize doğru yürüyorum
uçuyorum adeta
bana hayat verir mi?
hayat verir mi? ölüm yatağında
bunu istemek
hakkım olmalı
hiç kaybetmedim umudumu
hiç kaybetmedim
beni hayata bağlayan
buseni düşünüyorum
ziyaretime geldiğin ilk gün
ömrümü uzattın
bana..
mustafa kaya
17.06.2007 / çengelköy
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 17.6.2007 00:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elazığlı Mustafa Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/17/hasta-4-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!