Firâkın isyana düçâr eder, bende varımı.
Bana sen ile sensizlik çektirme canân.
Hayayı hicabım,cümle mahlûkat, kula ar-ımı.
Beni umman içinde,katreye çektirme canân.
Aşkın ile terk ettim günâhı sevabı birde tövbeyi.
Bu lisanı dil senindir,srrını faş eyleme canân.
Not: Kitabı divanı suphaniyemizden.
aşıkı arifana ledünni mana sofrasıdır.
Kayıt Tarihi : 19.6.2005 18:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tuncay Akdeniz
TÜM YORUMLAR (1)