Ha Siktir Şiiri - Cenk Ulupınar

Hiç mi gelmem aklına.
En basitinden,
rakıyı yuvarlarken mesela.
Bir başkasının dudakları değerken dudaklarına.
Hiç mi sızlamaz için,
ürpermez tenin.
Burkulmaz mı yüreğin.

Geçtiğimiz yollardan geçerken.
Aynı numaralı otobüse bindiğinde örneğin.
Aynı sahilde aynı banka oturduğunda.
Müdavimi olduğumuz o semte gittiğinde.
Ya da tuttuğumuz takımın maçını izlerken.
Hiç mi gelmem aklına.
Yoğurtlu acılı makarna yerken.

Parasız günlerimizin en kral yemeği.
Bir de kaynamış yumurta.
Her tokuşturmada benimki kırılırdı .
Her seferinde bir şey kazanırdın.
Ben ay başı olsa da alamazdım .
Sen de bilirdin alamayacağımı.
Gülümserdi acın,
üzerinde durmazdın.

Hiç mi gelmem aklına,
üşüdüğünde mesela.
Sarıldığında bir battaniyenin yalnızlığına.
Belki de üstüne sinen kokumu duyduğunda.

Radyoda şarkımız çaldığında.
Bir meyhanede, bir şişede.
Hiç mi sızlamaz için,
hiç mi ürpermez tenin.
Bir sokak köpeğini okşuyorken,
yalnız bindiğin o vapurda,
martılar ağlaşıyorken.
Kimsesiz bir çocuğu kucaklıyor,
bu şehrin gecelerini soluyorken.
Bir kerkenez,
bir kahpe dölü çakal,
etrafında dolanıyorken.
Biri sana bakıyor,
göz süzüyorken.
Ve senin sevdalın
ve bir zamanlar diye söylenen anlarda,
uğruna cihanı yaktığın o aşk ,
bir köşede ölüyorken.

Hiç mi gelmem aklına.
Hiç mi sızlamaz için,
ürpermez tenin.
Burkulmaz mı yüreğin.
Hiç mi sevmedin...

Ha siktir!

Cenk Ulupınar 23122016-1010