Varlığımı emanet etmiştim ona
O varken hayatımda
Bana ekmek, su gerekmez sanırdım
Hatta demiştim ki "benim dinim, imanım sensin!"
Göğsümdeki tahtta otururken
Altına, yerine kimseyi koyamayacağımdan emin olacağı kadar
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Karşılığı olmayan
Hassasiyet... Atfedilen değer,
Ve "boşuna" dediğimiz emek...
Zamanla öfkeye neden olur,
Şiirdeki gibi..
Tebrikler Gülşah Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta