Varlığımı emanet etmiştim ona
O varken hayatımda
Bana ekmek, su gerekmez sanırdım
Hatta demiştim ki "benim dinim, imanım sensin!"
Göğsümdeki tahtta otururken
Altına, yerine kimseyi koyamayacağımdan emin olacağı kadar
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Karşılığı olmayan
Hassasiyet... Atfedilen değer,
Ve "boşuna" dediğimiz emek...
Zamanla öfkeye neden olur,
Şiirdeki gibi..
Tebrikler Gülşah Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta