Hassas Ayar Şiiri - Mecit Aktürk

Şayet soran olsaydı, dokuz ay beklemeden
O zifirî engeli kolay aşmak isterdik…
Değil kundakta yatmak, henüz emeklemeden
Rahat yürüyebilmek hatta koşmak isterdik.

İnsan bu pek sabırsız; sanırsın ki padişah
Rabbin her arzusuna, “peki” deme akti var
Gerçek olan şudur ki, takdîr eden bir Allah
Ve her şeyin zamanı, muayyen bir vakti var.

Âlem içinde âlem; tefekküre dalmadan
Âciz kalır iz’anlar; idrâk sırrına ermez.
Tohumlar nasipten em, fideler dem almadan
Dallar çiçeğe durup, ağaçlar meyva vermez.

Kalp gözü açık kula ibret olur sezilen
Hikmete îmân eden, Rabbine sormaz "neden"
Herşeyi bir gören var; yalnız değil üzülen
Ağlatan gülüyorsa, emîn ol, muvakkaten!

Zâlim, yalnız sansa da mazlumun Allâh'ı var
Ecel gelir cihâne, ten toprağa uzanır…
Yollar mahşere çıkar, şaşmaz o hassas ayar
Zerre kadar kuşku yok; hep iyiler kazanır!