Hasretten Ölüyorum

HASRETTEN ÖLÜYORUM

Gülmeyi unuttum ben, senden ayrı kalalı
Senin tutuklun oldum, senle doldum dolalı
Bir serseri berduşum, kalbimi sen çalalı

Işığım hepten söndü, yıldızım, gökte burcum
“Gelme! ” diyen güllenle, yıkıldı kale burcum

Sevincim, neşem sensin, hayatımın kadını
Ezber yaptı bu gönlüm, iki hece, adını
Alabilir miyim hiç, sensiz dünya tadını?

Düşüncenle yoruldum, günlerdir aç susuzum
Al beni kucağına, kaç gündür uykusuzum.

Öyle uyut ki beni, yastık olsun dizlerin
Saçlarımı okşarken, yüze değsin yüzlerin
Rüyalarım süslensin, silinmesin izlerin

Kokla gül bedenimi, erit, buzdan dağımı
Alevinle sar beni, ısıt, buz dudağımı

Çağrı’yım çağlayanım, gökte tufan deliyim
Avaren oldu gönlüm, serseriyim deliyim
Muhabbetinle coşan bu sevginin seliyim

Belki seni çok kırdım, hatam var biliyorum
Sen yanımda olsan da hasretten ölüyorum
23 Mayıs 2008, Cuma,Ankara/Kurtuluş