Hasretne umudu ektim kendimce

şimdi sonbaharın esintisinde bile, ilkbaharın toprak kokusunu soluyorum, hani yağmur sonrası kendini hissettiren ve bir başka bakıyorum saat 20.00 den sonra şehrime usulca çöken geceye. Kah gözlerini yokluyorum, kah saçlarını. Rüzgarında arıyorum sesini, nefesini.
Hangi vakit aklıma düşsen, senli türküler ezberliyor dudaklarım ve şiirler geçiyor parmaklarımdan, kimi zaman seni nasıl anlatacağımı bilmediğim. Bazen bir şiir kadar duyduyüklü, bazen fırtınalar kadar hırçınsın. Bazen yağmur kadar masum, çoğu zaman ise bir deniz kadar dinginsin. Şimdi senli sensiz gecelerde Adın ezberim sen ise DUAMSIN.
Şimdi seninle dallarıma ilkbaharın tomurcuğu vuruyor, zamansız. Soğuk gecelere aldanmadan bekliyorum, gelişinle gözyaşlarımı avuçlarına sunmak için...
Şimdi seninle yaşıyorum esaretin en güzelini; sana UZAK sana TUTSAK. SAna kokumu yolluyorum ve bitmek tükenmek bilmeyen en güzel türküyü söylüyorum...
İncitanem Seni Çok Seviyorum