Hasretnâme Şiiri - Muhammed Said İpek

Bâdelerin mi tükendi yoksa bu da tuzak mı?
Câm-ı tehîylen niçün geldün virâneme sâkî?

Çeşm-i giryan û dil-i biryan û bağrı sûhteyem,
Çep û rast, İblis û sen mahsur eyledüz ey sâkî?

İblis'in adâveti ayândır suâl olunmaz;
Sen niçün kemîngüşâ oldun yoluma ey sâkî? !

Bir muamma tarh eyledi câme-i hayatımda,
Şikârıyam ol Seyyâd'ın çemeninde ey sâkî!

Yorulmuşam bîtâb düşen ceylân kimîn olmuşam,
Arzeyleyem ahvâlimi ol Seyyâd'a ey sâkî!

Setr-i gaybın cilvesiylen bîzeban û lâl oldum,
Ol Mahbûb'un kemendiylen şikâr-ı melâl oldum.

Dûnperver dünyânın cevr û cefâsı ârşı'n sardı.
Arşîyan û arzîyan ol sabrına şaştı kaldı.

Odlan odunlan yanmazam İbrâhîm-i Halîlem;
Nazarınlan kül oluram hakister-i melûlem! ..

Men ki her ne menem vardır, Sen'indir û Sen'dendir;
Sen'inem, Sen'deyem, Sen'denem, çün özüm Sen'dendir...

Mahbûbum'san, kemendin boynumda, dönsem her yana,
Her yanda Sen'i görüp seyreylerem yana yana...

Ey Kerîm buyurdun "Fevakihu vehum mukremun."
Dedin "Lâ fîha ğevlun velahum anha yunzefun."

Faş eylerem cîfegâhın esrârın mestolmasam;
Ey keremkâr, i'zazen ver bâdeden mihmanınam! ..

Sen mendesen, yüreğimde bast-ı kürsî eyledin;
Arş-ı Mecîd yüreğimdi Sen istivâ eyledin! ..

Aziz Sen'sen, Mu'izz Sen'sen, özünden Muazzez Sen!
Men mihmanam, mizban Sen'sen, Mükrîm-ül Ekremîn Sen!

Ol nûr-i vechinin ki erkân-ı arşın yüceldir,
Hakki çün, vur gayri, keman Sen'de, ok da Sen'dedir! ..

A'lây-i İllîyyin'e çıkarsan bu od söner mi?
Nevid-i vasl ilen hasretnâmem âyâ biter mi?
09 Aralık 2012 Pazar, 03:35