Hasretlikler Ülkesinin Hüzün Makamı

I.
Hüzün makamında besteleniyor dertlerimiz
Bir başka ülkeden haber getiriyor gökyüzü
Buğulu bir cama yazılanlar gibi;
Hasretlikler demleniyor sıcak yaralarımızda
Ve matemler vuslata dönüşüyor tebessümünle
Baharlar geliyor, güzler ülkesine
Çorak türablar ihya oluyor yeniden
Ve tekrar hayat buluyor yürekler
Gözlerindeki ilkbaharlarla

II.
Gelin gidelim korkmadan,
Tükenmeden, kirlenmeden ve bıkmadan
Ruhlar alemine bir selam edelim dünyadan
Ve yaşayalım ölüm düşüncesindeki esrarı
Hayat yaşadığını zannedenlere inat
Allah diyelim ölümsüzler caddesinden.
Karanlık geceleri aydınlatan lambalarla;
Haydi koşalım beraber,
El ele, göz göze, kalp kalbe
Kaçıp da gidelim gecelerden
Karanlık çökmez, lambası tükenmez
Baki mekanlara, ölümsüz zamanlara

III.
Zaman saate mahkum olmuş ruhsuz çizgi
Senin adın kalbimde hızlı hızlı atan sevda
Kardelenler, ilkbahar gözlerinden alırken kokusunu
Ve en güzel denizler, gülüşünle dalgalanır yeniden
Hangi kelime anlatır bilmem ki ahvalini
Ben ki, dönmez gemilerin bekleyen yolcusu
Ve sen, hüzün denizlerinin Allah yolcusu
Gidelim Allah'a giden, varılan istasyona
Koşalım o bitmez, tükenmez, ebedi baharlara.