Yine hasret kalacaksın kuzularına
Gidiyorlar onlar kendi yuvalarına
Basamayacaksın. onları sen bağrına
Hasretlik başladı ağla Halil’im ağla
Dedem seslerini duyamayacak kulak
Hasretlik bize artık mirasımız kalacak
Artık boş kalacak dede senin kucak
Hasretlik başladı ağla Halil’im ağla
Gözümden durmadan yaş boşalıyor
Ciğerde kuzularım cayır cayır yanıyor
Siz gittiniz mi bu ev viranda oluyor
Hasretlik başladı ağla Halil’im ağla
Üç torunum üç yavrum dünyamsınız
Allah’ın verdiği kıymetli armağansınız
Unutmayın kuzum. biz ihtiyar fanileriz
Hasretlik başladı ağla Halil’im ağla
Bugün yolcularımız handan ayrılır
Gönlüm benim üzüldükçe üzülür
Biz üzülürken yolcusu gelen sevinir
Hasretlik başladı ağla Halil’im ağla
Anlamadım ben nasıl geçti de günler
Sayılı günlerle biter yaşanan ömürler
Gecesiz olmadan olmaz gündüzler
Hasretlik başladı ağla Halil’im ağla
Esen rüzgârlardan sizi kıskandım
Torun tadını canlar şimdi anladım
Ömrümde böyle tatlı şey yemedim
Hasretlik başladı ağla Halil’im ağla
Halil’im bu hayat hep böyle gider
Hasretle yaşanan ömürde biter
Bu gönül yavrularına mutluluk diler
Hasretlik başladı ağla Halil’im ağla
Halil ÇOLAK 26.09.2015
SAAT=05.35
KOCASİNAN:KAYSERİ
Kayıt Tarihi : 26.9.2015 09:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!