Tatmadım çocukluğu; büyüdüm öksüz, yetim,
Ne bilsin kara gurbet, her gece ağlayan kim?
Yıllar akıp geçiyor, değişen hiç bir şey yok,
Bitmedi hasretliğim, geldi gider gençliğim.
19 Nisan 1983 – Salı / Ödemiş
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta