Hasretlik Şiiri - Ali Sinkay

Baktım sessiz geceye
Yıldızlar bile kaybolmuş
Ağladım yalnız gölgeme
Hasretin içimde kor olmuş

Rüzgar fısıldıyor adını
Kokun hala odamda durur
Her anın hatırası yakar
Sessizlik beni boğar

Ah zaman dönse de geri
Affet desem biter mi kederi
Tut ellerimi bir kez daha
Yürüyelim sonsuzluğa

Sensizliğin sesi yankılanır
Gece gündüz seni anar
Hasretle bir ağıt yakılır
Karanlıklar beni sarar

Ben senden vazgeçtim mi hiç
Sevdam senle can bulmuş
Ellerimden gittiğin gün
Kalbim kapkara küle dönmüş

Ah zaman dönse de geri
Sarıl desem diner mi hasreti
Gözlerimde bir damla yaşla
Uyandım yine sensiz sabaha