Hasretliğin Doruğuna (*)

Sen Zilelim...
Hasretliğin doruğuna oturmuşsun,
Kuş uçmaz, kervan geçmez yollar senin.
Uzansam uzanamıyor.
Dokunsam;
Koklasam koklayamıyorum saçlarını.
Bir kez olsun,
Gözlerinde durduramıyorum aç bakışlarımı.
Hasretliğin doruğuna çadır kurmuşsun
Hoyrat ellerim boşlukta çırpınıyor.
Tutsam tutamıyorum ellerini...

Sen Zilelim...
Öyle bir aşk olmuşsun ki.
Mutluluğunuza dua etmiş dudaklarım.
Seni bu yüzden,
Mahçup sevmişim bunu bil.

Yüreğim, gözlerimin yazgımıza akıttığı.
Bir kan denizi olmuş ki sorma.
Okyanuslar kadar sonsuz.
Beni anılarla baş başa bıraktığın.
Bu kentin iskelesinde.
Çelik murçlarla adını
Dubalara kazımışım.

Sen Zilelim...
Uçsuz, bucaksız denizler suskun...
Bir suçlu gibi ezik
Danseden hırçın dalgalar
Yasını tutuyor hâlâ o iskelede.

Sen Zilelim.
Her geceki düşümsün erişilmez...
Dokunsam dokunamıyor.
Tutsam tutamıyor.
Etli dudaklarını dudaklarımda hapsedip,
Öpmek gelse de içimden.
Dokunamıyor, öpemiyorum...
Sen en kutsal aşkımsın çaresizliğime bulanan.
Unutsam unutamıyorum.

*(Kelebek Gazetesi/Ü.Yaşar Oğuzcanın Seçtiği/Sizin Şiirleriz/30.04.1981)
*(Gurbet Eli/Günce Yayınları/Aralık 2022/102 sayfa)