HASRETLİĞE HASRET
Tam otuz yıl oldu,
Ben senin yüzünü görüp,sana sevdalanalı.
Kucaklayıp sevgiyle,belinden sarıp sarmalayalı,
Gözüm açılıp ta baktığımda gözünde, beni göreli
Aydınlanıp,aklının aydınlığıyla,
Dünyaya sevgi ile bakmasını bileli,
Bedeninin sıcaklığını hissedip,
Yüreğime sıcak sevdalar doldurarak
Dostlara sevgi sunmasını bilmeyi.
Otuz yıldır mutsuzluğa,hasretliğe hasret kaldım,
Otuz yıldır sevda pınarından su içerken ben…..
Aynı ademden gelmeyiz belli ki ikimiz, de,
Fakat otuz yıl öcesinde,iki dalda iki elma gibiydik,
Rüzgar esti ayrı dallardan bir ocağa döküldük,
Ve otuz yıl oldu biz hasret nedir unuttuk.
Otuz yılda tüm yoları düz ettik,
Sevgi deryasına daldık,sevgiler içtik,
Alaca karanlık gecelerde türküler söyledik,türküler yaktık,
Ve ben senin,sen de benim,
Gözlerimizin içerisine bakıştık.
Otuz yıldır bir yastıkta kocadık
Otuz yılı,otuz mum yanarcasına çok kısacık yaşadık.
Ve otuz yıldır hasretliklere hasret kaldık…..
SELAHATTİN ÖLMEZ
15.05.2005
Kayıt Tarihi : 16.8.2005 20:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!