Hasretle Özlemle Umutla Dizdize

Ben nefes almayı bırakalı çok oldu.

Adı yaşamaksa,bu kara yazgının,

Yaşıyorum işte

Ağır yükü ,bile isteye uğurlamıyorum.

Nasılsa terketmeyecek beni,

Başka yük taşımaktansa ,

müdavimi olduğum kederle

Ayrılmaz ikili oldum .

Gülüyorum ,

Hiçte korkmuyorum,

Kadeh tokuşturuyorum.şerefine,şerefsizlerin.

Onlar beni mutlu sanıp

Kahr olurken ,

Ben kederlere nikah kıyıyorum.

Mübarek ürüyor ,büyüyor,meredler.

Gideside yok ,öleside,

Her gece kapımda

Beni bekliyor,

Darağacı ilmeği gibi.

Son söz hakkıda tanımıyor,

Ulan aşık olsa,alır hevesini

Sıkılır bırakır beni.

Borçlu olsa,sıkar kafama.

Alıştım bende her akşam yalnızlığımla savaşmaya,

Kederlerle kadeh tokuşturmaya.

Herbirine isim verdim,

Anlayacağın barışığız yani.

Hatta bu aralar öyle alıştım ki,

Gitsede bırakasım yok,

Dizdizeyiz, iki sevgili gibi.

Özlüyorum hatta,

Bazen sesleniyorum,

Hasrettt, özlemmm,

Umuttt, bir SES ver SEVGİLİM.