Çocukluğum Şiiri - Mira Rakhmatova

Çocukluğum, çocukluğum...
Nerde kaldı masum gülüşlerim
Ne zaman Büyüdüm koşar oldum
Ah geçen o masum çocukluğum
Uzaklarda kaldı o tos topraklar
O sabahlar, o geceler, O günler
Gamsız tasasız günler.....
Bilmezdi Yüreğim başım , gam
Bazen ağlardım gereksiz yerde
Düşerdim ama ağrır ağrımaz canım
Hemen ağlardım başımı koyup babam omuzuna
Yoktu içimin bir derdi
Nazlanırdım küserdim hemen , sebepsiz yerde
Bazen sıkılırdım çabuk
Gülüp oynamaktan Yorulup koşmaktan
Çocukluğum, çocukluğum...
Ah geçen o masum çocukluğum
Hasret kaldım sana çocukluğum