Hasretinle Bana Sabır Düştü

kızıl kanı şerbet niyetine içerim sanma ki senden vazgeçerim
sen davet et yeter ki gönül mabedinden aşk dergahına
benliğimi asar da gelirim gül goncasındaki tomurcuk misali
son nefesimi sende veririm al beni sevdam al ki sende dirileyim

sahra çölünden geçerken gönlüm aşkla sustu
gözlerin del eyledi beni ah çöllere aşkla vurdu
kuyularda karanlığı eskitirken varlığın bana küstü
yokluğun yaktı viran eyledi hasretinle bana sabır düştü

mühürlü kalbin anahtarı güzel gözlerin sevdam sensin
bil ki doyumsuz aşkla seni sevdim ve öyle bekledim
hasretin boğarken hicran bana yol oldu güzel gözlüm
kurtulurken ten kafesinden senle kuşanırım aşkı gülüm

bir bahar düşlüyorum vuslat ile karanlığa kalmadan sen ile
düşleri göğsüme basıp aşkla avuçluyorum anıları hasretin ile
sen dönüp bakma geriye aşkın şehitleri şehadetle kutsanır
soylu sevdamız hidayet için engin doruklarda dalgalanır