Hasretinin Zirvesindeyim Şimdi

Ben öfkemi sustururken isyanla
Sen acımı katladın içerimde
Sarıp sarmaladım seni heyecanla
Sen yokuşa sürdün her seferinde...

Kırıldı kanatları yüreğimin
Paslanmış zincirinden kaçamadı
Kan döktü pınarları gözlerimin
Ölümü seyretti ruhum uyanmadı...

Ölüm geldi dayandı yokluğunda
Gönlüm bu azabı taşıyamadı
Yaralandım her gama vurduğunda
Ruh bedende sensiz yaşayamadı...

Hasretinin zirvesindeyim şimdi
Gögsümde çırpınıyor yürek acıyla
Sen gittin ocağıma taş dikildi
Kopardılar hayattan beni sancıyla...

Rüzgarını üfürdün bedenime
Soğuk nefesini kefen ısıtmadı
Toprağı örttülerde üzerime
Bu bile yokluğun kadar acıtmadı....

00:27__25.12.11