Hasretinin Vuslatını Düşlerde Yaşarım

Gözbebeğim açılmışken nura,bir koku ilişmiştir burnuma.
Düştüm ardına,nereden doğdun ve kondun gönül bağıma.
Takip ede ede ulaştım viladına,kasrını kurmuş rüyamın ortasına.
Tahtıyla hükmediyor,ihtişamı haykırıyor dört bir yana.
Açıyor rengarenk,kokuyor elvan elvan;simler saçıyor karanlığa.
Yaradan uyandırma beni,henüz sarılmadım sımsıkı boynuna.

Ne aç ne susuzum,üstümü örtmüş başımsa yastıkta.
Ne ağrım var ne de sızım,tırsmıyorum ilerlediğim gece yolculuğunda.
İstirahat vaktinde girdim yatağa,bedenim döndürme sakın beni sağa ve sola.
Cihan uyuyor,ruhani varlıklar geziniyor ses yok sokakta.
Tutulmadı boynum,kasılmadı cismim;sus,çıt çıkarma.
Yaradan uyandırma beni,henüz sarılmadım sımsıkı boynuna.

Yer edindim karşında gözlerim enfes mi enfes manzarada.
Gül yanakları arasında bülbüller şakıyor dudaklarında.
Dünyanın İrem'i,ahirin Meva'sı var gözlerinin baharında.
Bir meltem esiyor saçlarında,akıp duruyor ruhum kanatlarıyla.
Gözlerim takılı kaldı,lezzetine doyamadığım rüyanın kahramanına.
Yaradan uyandırma beni,henüz sarılmadım sımsıkı boynuna.

Edremit.