Hasretine Alıştırma Beni

Hasretine alıştırma beni
ben zaten sensizliğimi;
Sessizliğimle avutuyorum
Geçen günleri unuttum gitti
Seni sevdiğim gün gibi bugün
Zaman hiçbir şeyi değiştirmedi
Sararan yapraklar yeşile döndü
Bir dolup boşaldı ağaçlar
Sen dönmedin.
yıprattı her geçen yıl beni
Hasretine alıştırma beni
ben kendimi geleceğin günle avutuyorum,
Gözyaşlarımı hayalinin kucağında kurutuyorum
Ne olur;
Sessizliğimi sensizliğime perde sanma
Hasretin acı soğuk,
Hasretinde geceler boğuk,
Titreyen mehtap
Ağlayan mızrap; kırık
Yüreğim buruk
Gözlerim gülmüyor: donuk
Ne olur bitsin bu durgunluk
Hasretine alıştırma beni
Ben, zaten sensizliğimi
Sessizliğimle avutuyorum
Ne olur avutma beni
Ne olur; hasretine alıştırma beni...