Hasretindir Öksüzlüğüm Şiiri - Mehmet Zafer

Yüzü soluk yine güneşin,
Ufukta kaybolurken boynu bükük.
Sensiz yetim şu gecelerin koynunda
Hep öksüz sabahlıyorum.
Aklıma mıh gibi çakılı gözlerin
Destursuz çıkıyor karşıma.
Hangi yöne dönsem
Gözlerimi gözlerinde buluyorum.
Titrek parmaklarım saçlarımda dolaşıyor,
Avuçluyor,bir tutam daha yoluyorum.
Kenetlenmiş dişlerim dudaklarıma,
Kanatıyor,topraklara döküyorum.
Ne zaman gözlerine dalsam,
Kor yangınlarda kalırım.
Düğümlenir boğazımda hıçkırıklarım.
Boynunu bükmüş öksüz çocuk gibi,
Issız bir duvar dibinde sabahlarım.
Bu akşam da yangınlardayım.
Alev alev her yanım.
Gerilmiş suratım tarifsiz acılarla,
Arşı yarıyor feryadım.
Korkarım ki böyle dolacak miadım.