Hasretinden Yürek Ağlattım

Hasret şelalesinin altına
Yağmurluksuz girmiş gibiyim
Öyle korumasız
Öyle zayıf,
Yalnızlaşan ruhum
yağmur kokan nedenli bir hüzün,
Hayalinle törpülenen zamanın
alacakaranlığında yalnızım artık

Acı iri gözenekli süngere dönmüş
Aşka dair ne varsa çeker içime
Kor bir ateş topu yüreğime sarılırken
Hasretinden yürek ağlattım

Harikalar diyarına giden yolda
kılavuzumu kaybettim
Bendeki yalnızlıkta sen kokuyorsun
Hasret hücuma kalkmış ordu gibi
dalga dalga yayılırken
korkunç bir yıkıma dönüşür aşkım
Yokluğunun ızdırabı yeter bana
Aşk sana kalsın

Bahar meltemleriyle süzüldün gönlüme
Çisil yağmurlar gibi
özlem yağdırıyorsun,
Yaklaşan bir bitişin kokusuydu
sendeki o sözler
Yürek kayalara sıkışan gemi misali
anılarla sıkışmış zamana
heyecandan darmadağın olmuş duygular,

Keskin bir bıçağa dönüşen hasretin
Kesti damarlarımı
Yürek kan ağladı
Sen yoksun..

İzmir Mayıs 2001