Gözlerinden sıyrılıp gel gönlüme
Bir su ol gel hasretinden yanmışım
İllerinden ayrılıp gel gönlüme
Ruha dol gel hasretinden yanmışım
Yetti artık çektiğim gam bitmeli
Bağlarımdan gonca güller yetmeli
Söndü, sensiz kül ocaklar, tütmeli
Hâli bil gel hasretinden yanmışım
Sözlerinden derde derman eylerim
Gözlerinden aşka ferman eylerim
Cüzlerinden gönle kirman eylerim
Haydi, gül gel hasretinden yanmışım
Servetimsin, gönlümün tek varlığı
Gel de bitsin hasretin tüm darlığı
Böyle olmaz bence gönlün yarlığı
Çâre bul gel hasretinden yanmışım
Sende çârem başka çârem yok benim
Neylerim ben bak bu bağrım ok benim
Gelmiyorsan bil ki derdim çok benim
Gel be gel gel hasretinden yanmışım
Failatün-Failatün-Failün
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Ne demiş ozan:
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm,
ölüm ile ayrılığı tartmışlar
elli dirhem fazla gelmiş ayrılık....
ne güzel de demiş..
Hasret böyle bir şey işte...
yüreğinize sağlık... dostlukla..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta