Hasretinden Yanmışım Şiiri - İbrahim Uludağ

Gözlerinden sıyrılıp gel gönlüme Bir su ol gel hasretinden yanmışım İllerinden ayrılıp gel gönlüme Ruha dol gel hasretinden yanmışım Yetti artık çektiğim gam bitmeli Bağlarımdan gonca güller yetmeli Söndü, sensiz kül ocaklar, tütmeli Hâli bil gel hasretinden yanmışım Sözlerinden derde derman eylerim Gözlerinden aşka ferman eylerim Cüzlerinden gönle kirman eylerim Haydi, gül gel hasretinden yanmışım Servetimsin, gönlümün tek varlığı Gel de bitsin hasretin tüm darlığı Böyle olmaz bence gönlün yarlığı Çâre bul gel hasretinden yanmışım Sende çârem başka çârem yok benim Neylerim ben bak bu bağrım ok benim Gelmiyorsan bil ki derdim çok benim Gel be gel gel hasretinden yanmışım Failatün-Failatün-Failün