Hasretinden De Ölmem Şiiri - Tanju Çubukçu

hasretinden de ölmem,
yıkılmam da şimdi ben
hiç merak etme,
sen keyfine bak...
haydi el salla sevdiğim,
daha öncekiler gibi
bunun da üstesinden gelirim.
ben ne mektuplar yazdım,
ne kalemler kırdım
sevdalarımın idamlarında.
sonbahar acılarını taşırım,
yitik hikayeler kulaklarımda.
çok tanıdığım, dinlediğim,
kaç mevsim soldu beynimde.
kaç sevgili öldürdüm,
kaç asi beni gömdüm
güneşe elveda derken.
tuttuğum yasları unuttum.
kaç kez dirildim yeniden
şiirlerini yazdığım akşamlarda,
hüzün vakitleri sinsice.
en tuhafıda
hiç giremediğim,
beni sevemeyen kalbini
terkediyorum sessizce.
hikayelerimi, şiirlerimi
bırakıyorum başucuna.
her yangından sonra
kül serperim kalınca,
kor kor olmuş yüreğime,
canımı yakmasın diye.
ama sıcaklığı hep kalacak
ta ki bedenim soğuyuncaya,
takvimlerim soluncaya,
saatlerim duruncaya dek.
bakarsın çıkar gelirim
bir akşam üstü habersiz,
en gülümser halimle
ürkek yüreğine merhaba.