Hasretinden Buz Kestim
Düşüncelerim düşlerinde...
Beynimse en derin zindanlarında
Hüzün kokan köhne mabedinde,
yıllarımı tüketiyorum
Sensiz, sevgisiz, güneşimi tükettim
Zemheri ayazında alev alev yanarken
Ağustos sıcağında hasretinden buz kestim
Soruyorum sana, hangi yangın anlatır sensizliği, söyle!
Oysa ne ümitler beslemiştim bir bilsen
Kollarında uçmaktı hayalim, sonsuz düşlere
Dayanamıyorum artık, dokun dünyama
Renklensin gelişinle, gülsün gülüşünle
Oysa her zerrem sana susuz
Çöller misali ruhum sensiz
Kurudu dudaklarım ismini anmaktan
Suskunluklar sardı dört bir yanımı
Hande Ortay
17.08.2016 (İstanbul, Ayrılık Çeşmesi) 06:25
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Hande Ortay
Kayıt Tarihi : 6.2.2020 19:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!