Hasretinden benim dünyam karardı

Gitiğinde sandım güneş tutuldu
Gökyüzü karardı,gönlüm karardı
Nazik yürüyüşün güzel gülüşün
olmayinca sanki dünyam karardı

Gitiğinde baldan tatlı  o huyun
Saf,sevimli yapın  aklıma geldi
Gece gündüz hayalimi söslerdın
Düşüne,düşüne dünyam karardı

Gitiğinde  canım kanım  çekildi
canımdan bir parça benden ayrıldı
Kıvrandım acıdan,yandım yıkıldım.
Hasretinden benim dünyam karardı

Kor bir ateşe düştüm görmeyeli
Bu bulunmaz acı düşürdü beni
Gözyaşlarım aktı nehirler gibi
Sel olup taşarken bahtım  karardı

Göndüzüm aniden  geceye döndü
Artık hiç bir yeri göremez oldum
yaşama sevincim ortadan kalktı
Görmeyeli benim dünyam karardı

Gitiğin den beri hayaller sôndü.
Yaşama sevincim keyfım kalmadı
Aklıma gelirken her halın,sözün
Göndüz gece oldu gözüm karardı

Gözümde büyüyen sen bir dev idin
Bulunmaz dünyada eşin  benzerin
Allah sevdirmişti,bir melek idin
Gitiğinden beri içim karardı

Bİliyorum asla aklımdan çıkmaz
senın  gidişine yer gök ağladı
Kalbın ortasında büyük bir sızı
Yine hatırladım,içim karardı
18/08/2024
Mehmet Emin sakin