Süveyda efsûnundan sükût diye melâlim
Hep hasretin bestesi… zûlümdür bu ey zâlim!
Bülbüller, kanarlar da visâlin baharına
Gönlümüz, hiç doymadı bu hicrân pınarına
Bahtiyârlık, bir söğüt gölgesinde enginler
Gürbüz yürekler gibi yalnız yılları dinler
Şebrenge gömülünce o bucaksız âsuman
Deryalarca şiltesi beynine çöker duman
Mehtâba berdâr olmuş diye kimi yüreğin
Susturur bülbülleri, şafak sökene değin
Tarih zamana muhtaç, zaman tarihe gebe
Hasrete hasret kaldı, elde yok muhasebe!
Kayıt Tarihi : 18.3.2018 23:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!