Bu ne hal Ermenek, başım önümde
Düşünüp dururum, senli zamanı
Bir hasret yangını, kor’ ken şu bende
Su döksen söner’ mi, hasret yangını.
Memleket aşkıyla, içim yanarken
Kim tutar kolumdan, kurtarmak için
Kor olmuş yüreğim, yanıp dururken
Su döksen söner mi hasret yangını.
Baharla kokardı, bağlar bahçeler
Açardı her bağda, sümbül çiçekler
Bentleri yıkardı, hırçın dereler
Su döksen söner’ mi hasret yangını.
Nal sesin duyulsa, taş toz yollarda
At eşşek kişnerdi, zümrüt bağlarda
Yanmışsa kor yürek, söyle bir aşkla,
Su döksen söner’ mi hasret yangını
Boy vermiş ekinler, bahar gelince
Yan gelip yatardı, çamur yerlere
Bir söyle başaklar, dolgun haldeyse
Su döksen söner mi hasret yangını.
Her bahar karları, varken dağların
Giderdik dağlara, her yıl baharın
Burnumda tüterken, pınar başların
Su döksen söner’ mi hasret yangını
Etrafta tüterken, bahar kokusu
Kul Yüksel oldum der, ahret yolcusu
Burnumda tüterken her yerin kokusu
Su döksen söner’ mi hasret yangını
26 Şub. 17
Antalya
Kayıt Tarihi : 26.2.2017 19:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!