Hasretin yakmadan Şiiri - Mikdat Bal

Hasretin yakmadan beni kül edip
Bir gece ansızın gelsen ne olur
Gönlümden sıyrılma ellere gidip
Seni sevdiğimi bilsen ne olur

Hazanı yaşatma benim ömrüme
Emir haktan gelir girme emrime
Çok ağladım beni seven kumruma
Gözümün yaşını silsen ne olur

Ağlamaktan söndü gözümün feri
Gözlerim arıyor her an her yeri
Nazarımda yarsin gönlümde peri
Bir seher vaktinde gülsen ne olur

Hüzünlü geceler dertliyim sensiz
Bilirim ki güller olmaz dikensiz
Ayrılık olurmu bilmem nedensiz
Dağı Ferhat gibi delsen ne olur

Mikdatî özünden geldim be çiçek
Göçersek dünyadan birlikte göçek
Doldurda elinden ağular içek
Benim de aklımı çelsen ne olur