hiç kimseye uğramadığı kadar
uğruyor bana hüzün
hasretin ve aşkın anası gibi
yüreğimizdeki acı
hüzün ki bağdaş kurmuş yüreğime
çiçeklerimi solduruyor
demir kapılara direnen
yaralı aslan gibi
acının hasretin sessiz çığlığı
sarıyor yorgun bedenimi
ve artık hiç bir çaren yoktur
bekleyişlerden başka
aslında hiç kimse alışkın değildir
benim kadar ayrılıklara
ayrılıklar kı hasretin
hüzünlü türkülerle
yalnızlıkların kuruyan güllerine
ve kırmızı bir güldür hasret
dilimizde hasretin hüzünlü türküleri
savurur yüreğimizdeki sevdaları
sonra...derin bir sancı düşer
yüreğimizin kıvrımına kor bir ateş gibi
can paramparçadır
sessiz sessiz...
MAPUSLARDA
ve birden suskunlaşıyoruz
hüzünlü türkülerle
acemi aşıklar gibi
efkar duman duman dır
ve ince bir sızı
düşer yüreğimize
derin ve sessiz bir sancı...
Kayıt Tarihi : 19.11.2007 15:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Savaş Sezai](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/19/hasretin-turkusu-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!