Hasretin Rengi Şiiri - Zülfikar Yapar Ka ...

Ömrün ahırında kaldım çaresiz
Gönül kazak, artık bu ah temelli!
Ben bende dağıldım akıl çare siz
Yollar uzak, artık bu ah temelli!

Derya derken su arkında boğuldum
Hazan vurdu, dağıldım da dağıldım
Bu halimle dost kapıdan koğuldum
Ömür kızak, artık bu ah temelli!

Bir andım kapanda, bir kavlim yarda
Gözüm yok ki handa, sarayda, kırda?
Sanırsın ki; Tekin Diyarbakır’da
Teri ak ak, artık bu ah temelli!

Sen gidince buraların tadı yok
Bahçemizin çeperi yok, badı yok
Sen gidince hiçbir te/kin adı yok
Bülbül sazak, artık bu ah temelli!

Umudumu, güvenimi yitirdim
“Olsun” diye ivenimi yitirdim
İçi güllü gevenimi yitirdim
Sevgi azak, artık bu ah temelli!

Karanlık bitmiyor, ağarmıyor tan
Hayalde yaşarım varlığı an an
Hisli yüreğidir garibin vatan
Hasret tuzak, artık bu ah temelli!

Kazak: Dilsiz, göçebe
Geven: Geveze
Azak: Azıcık
Sazak: Bataklık